Oktubre 29, San Narciso, Obispo ng Jerusalem (+ 212)

 

Maaari nating mahinuha na ang karaniwang paghahari ng unang obispo ng Jerusalem ay maikli nga, dahil si San Simeon, ang ikalawang may hawak ng posisyon, ay namatay noong 116, at si San Narciso, na namatay sa simula ng ika-3 siglo, ay ang ika-tatlumpung obispo. Halos walumpung taong gulang na si San Narciso nang siya ay umakyat sa trono ng episkopal ng Jerusalem. Mahigit isang siglo na ang lumipas mula nang sirain ang lungsod ng mga Romano, at ito ay itinayong muli sa ilalim ng pangalang Aelia Capitolina ng Emperador Hadrian.

Noong 195, pinangunahan ni San Narciso, kasama si Theophitus, obispo ng Caesarea sa Palestine, ang isang konsilyo na idinaos ng mga obispo ng Palestine sa huling nabanggit na lungsod, at itinakda na ang Pasko ng Pagkabuhay ay dapat palaging ipagdiwang sa isang Linggo at hindi kasama ng Paskuwa ng mga Hudyo. Ayon kay Eusebius, nagsagawa ng ilang himala ang banal na obispo. Sa kabila ng kanyang kabanalan, ang banal na tao ay pinagbintangang masama ng ilang miyembro ng kanyang sariling kawan, ngunit ipinaalam agad ng Diyos ang kanyang kawalang-kasalanan at ang mga sumpa na ginamit ng mga mapanira upang kumpirmahin ang kanilang mga sinasabi ay katakut-takot na natupad sa kanilang kaso.

Umalis ang banal na tao sa Jerusalem at nagretiro sa pag-iisa, kung saan siya ay nagtagal ng ilang taon. Tatlong obispo ang sunod-sunod na namahala sa puwesto habang siya ay wala. Sa kanyang pagbabalik sa kanyang diyosesis, nakiusap ang mga tapat na muli niyang pamahalaan ito, na kanyang ginawa; ngunit, sa ilalim ng bigat ng matinding katandaan, ginawa niya si Alexander na kanyang katulong. Patuloy siyang naglingkod sa kanyang kawan at sa iba pang Simbahan sa pamamagitan ng kanyang masisipag na panalangin at masigasig na panghihikayat sa pagkakaisa at pagkakasundo. Namatay siya bandang taong 222. Nagpatotoo si Eusebius na minsan ay binago niya ang tubig upang maging langis para sa mga ilaw ng simbahan sa Vigil ng Pasko ng Pagkabuhay.

 

PANALANGIN: Diyos, ginawa mo si San Narciso na isang pambihirang halimbawa ng banal na pag-ibig at pananampalataya na lumulupig sa mundo, at idinagdag mo siya sa listahan ng mga banal na pastol. Ipagkaloob mo sa amin, sa pamamagitan ng kanyang pamamagitan, na magpatuloy sa pananampalataya at pag-ibig at maging bahagi ng kanyang kaluwalhatian. Amen.