Maaaring ipahiwatig nito na ang karaniwang pamumuno ng unang
obispo ng Jerusalem ay talagang maikli, dahil si San Simeon, ang pangalawang
humalili, ay namatay noong 116, at si San Narciso, na namatay sa simula ng ika-3 siglo, ang
ika-tatlumpung obispo. Halos walumpung taong gulang na si San Narciso
nang siya ay umupo sa episkopal na trono ng Jerusalem. Mahigit isang siglo na
ang nakalipas mula nang wasakin ang lungsod ng mga Romano, at ito ay muling
itinayo sa pangalang Aelia Capitolina ni Emperador Hadrian.
Noong 195, si San Narciso, kasama si Theophite, obispo ng
Cesarea sa Palestina, ay namuno sa isang konsilyo na idinaos ng mga obispo ng Palestina
sa nabanggit na lungsod, at ipinag-utos na ang Pasko ng Pagkabuhay ay laging
ipagdiriwang sa isang Linggo at hindi kasabay ng Paskua ng mga Hudyo. Ayon
kay Eusebio, ang banal na obispo ay nakagawa ng ilang himala. Sa kabila ng
kanyang kabanalan, ang banal na tao ay siniraan ng ilang miyembro ng kanyang
sariling kawan, ngunit ipinaalam kaagad ng Diyos ang kanyang kawalang-kasalanan
at ang mga sumpa na ginamit ng mga naninirang-puri upang kumpirmahin ang
kanilang mga sinasabi ay lubhang nagkatotoo sa kanilang sarili.
Umalis ang banal na tao sa Jerusalem at nagretiro sa
pag-iisa, kung saan siya ay namalagi ng ilang taon. Tatlong obispo ang
sunud-sunod na namahala sa puwesto sa kanyang pagkawala. Sa kanyang pagbalik
sa kanyang diyosesis, nakiusap ang mga tapat na muling pamunuan niya ito, na
kanyang ginawa; ngunit, sa ilalim ng bigat ng matinding katandaan, ginawa niya
si Alejandro bilang kanyang katuwang. Patuloy siyang naglingkod sa kanyang kawan
at sa iba pang mga Simbahan sa pamamagitan ng kanyang masisigasig na panalangin
at masigasig na paghimok sa pagkakaisa at pagkakasundo. Namatay siya bandang
taong 222. Sumaksi si Eusebio na minsan ay binago niya ang tubig upang maging
langis upang magbigay-ilaw sa mga lampara ng simbahan sa Vigil ng Pasko ng Pagkabuhay.
PANALANGIN
: Diyos, ginawa Mo si San Narciso na isang pambihirang halimbawa ng banal na
pag-ibig at pananampalataya na lumulupig sa mundo, at idinagdag Mo siya sa
talaan ng mga banal na pastol. Ipagkaloob Mo sa amin, sa pamamagitan ng
kanyang pamamagitan, ang manatili sa pananampalataya at pag-ibig at maging
kabilang sa kanyang kaluwalhatian. Amen.
Leave a Reply