Miyerkules ng Ikatatlumpung Linggo ng Karaniwang Panahon
Sa unang pagbasa ngayon mula sa liham sa mga taga-Roma, sinasabi sa atin na ang Espiritu ng Diyos ay sumasaatin at tumutulong sa atin na makipag-usap sa Diyos at gawin ang kanyang kalooban. Kung ang tagapagtanggol at gabay na ito ay laging kasama natin upang tulungan tayong maging tunay na larawan ni Kristo, paano tayo hindi mamumuhay ng isang Kristiyanong buhay?
Mayroong isang malungkot na paalala sa Ebanghelyo para sa atin ngayon. Sinasabi sa atin na mayroong dalawang landas na maaari nating sundan sa buhay – ang landas na itinakda ni Kristo o ang landas na nagpapahintulot sa atin na gawin ang nais nating gawin. Ang malungkot na paalala ay ang karamihan ng mga tao ay pinipili ang huli na maaaring magpasaya sa kanila sa kanilang sariling paningin sa buhay na ito ngunit sa huli ay hindi magdadala sa buhay na walang hanggan. Sinasabi sa atin ni Hesus na sa katunayan ay mas kaunting tao ang sumusunod sa kanyang landas at gayunpaman sila ang nagtatamo ng buhay na walang hanggan habang ang iba ay nalalayo. Ang hamon para sa atin ngayon ay suriin ang ating sariling buhay at isaalang-alang nang tapat at bukas kung tayo ay nasa makitid na landas ng katarungan o sa malawak na landas na sa huli ay naglalayo sa atin mula sa Diyos.
Leave a Reply