Nobyembre 4: San Carlos Borromeo Arsobispo ng Milan (+ 1584)

 

Patron
ng mga Seminarista

 

Si San Carlos, mula sa marangal na pamilya ng Borromeo, ay isinilang noong 1538 sa tabing-ilog ng Lawa Maggiore, sa Italya. Nag-aral siya sa Milan at pagkatapos ay sa Unibersidad ng Pavia, kung saan niya nakuha ang kanyang doktorado sa batas sibil at kanonikal noong 1559. Ang kanyang tiyuhin, si Kardinal de’ Medici, na nahalal na Papa sa parehong taon sa ilalim ng pangalang Pio IV, ay ipinahanap siya at pagkatapos ng maikling panahon ay hinirang siyang Arsobispo ng Milan, bagama’t siya ay dalawampu’t dalawang taong gulang pa lamang.

Kasabay nito, si Carlos ay pinanatili sa Roma ng Papa at nagsimula siyang magtrabaho nang masigasig para sa kapakanan ng Simbahan. Doon niya itinatag ang Vatican Academy para sa mga gawaing pampanitikan. Bilang Kalihim ng Estado ng Papa, gumanap siya ng mahalagang papel sa muling pagtipon ng Konsilyo ng Trento noong 1562. Naging aktibo siya sa pagpapatupad ng mga reporma nito at sa pagsulat ng Katesismo Romano, na naglalaman ng mga turo ng Konsilyo.

Matapos matanggap ang ordenasyon sa pagkapari, tinanggap din ng Santo ang tungkulin bilang dakilang penitensiyaryo. Wala siyang anumang ambisyon para sa mga posisyon na puro karangalan o kumikita. Dumalo siya sa higaan ng pagkamatay ng Papa noong 1564, at sa pagkapili kay Pio V, siya ay pumunta upang manirahan sa Milan.

Noong 1572, lumahok si Carlos sa pagkapili kay Gregorio XIII. Sa panahon ng malaking salot sa Milan noong 1575, ipinakita niya ang kanyang sarili bilang tunay na pastol sa pamamagitan ng kanyang walang pag-iimbot na pag-ibig at kabayanihan. Ang dakilang ilaw na ito sa kalangitan ng Simbahan ay namatay noong 1584. Siya ay kinanonisa noong 1610 ni Papa Pablo V.

 

PANALANGIN: Diyos, panatilihin Mo sa Iyong bayan ang espiritung ito na Iyong ipinagkaloob sa Iyong obispo, si San Carlos, upang ang Iyong Simbahan ay patuloy na mabago, maging kaayon ni Kristo at ipakita si Kristo sa mundo. Amen.