Nobyembre 1, Kapistahan ng Lahat ng mga Banal
Sa
pagbasa mula sa aklat ng Pahayag, tinatalakay ng may-akda ang mga tapat na
pumanaw na at ngayon ay nagniningning sa presensya ng Diyos sa langit. Sila ay
nagniningning dahil ang kanilang mga balabal ay nahugasan sa dugo ng Kordero na
siyang ating manunubos. Bago ang huling paghuhukom, lahat ng naging tapat ay
tatanggap ng tatak sa kanilang noo tulad ng pagtatatak ng mga Hudyo sa kanilang
mga hamba ng pinto noong gabi ng Paskuwa.
Sa
ating ikalawang pagbasa, hinihikayat tayo ni San Juan na pag-isipan ang
pag-ibig na ipinagkaloob sa atin ng Diyos – isang pag-ibig na nagbibigay-daan
sa atin upang tawaging mga anak ng Diyos at nagkakaloob sa atin ng lugar sa
langit kasama ng Diyos. Para kay Juan, nangangahulugan ito na ang sinumang
mag-iisip nito ay awtomatikong magsisikap na linisin ang sarili at subukang
maging karapat-dapat sa dakilang kaloob at grasya na ito.
Sa
ebanghelyo, mayroon tayong kahanga-hangang plano ni Kristo para sa buhay
Kristiyano – ang mga Beatitudes ng Sermon sa Bundok – na may kapangyarihang
baguhin ang ating mundo, ngunit kung mamuhay lamang ang mga tao ayon sa aral
na ito. Ang mga pagbasang ito ay angkop para sa kapistahan ngayon dahil namuhay
ang mga santo ayon sa Beatitudes at kinilala at pinahahalagahan ang dakilang
pag-ibig na ipinagkaloob sa kanila ng Diyos at sa gayon ay namuhay sila sa
paraang makikita ng mga tao ang pag-ibig ng Diyos sa gitna nila. Dahil dito,
ang mga santo – na mga buhay at humihingang tao tulad ng bawat isa sa atin –
ay tinatamasa ngayon ang beatific vision sa walang hanggang kaharian.
Leave a Reply