Disyembre 17: San Judicaël, Hari ng Brittany at naging monghe (+ 658)

 

Si
Santo Judicaël, Prinsipe ng Domnonée at Dakilang Hari ng Brittany, Pambansang Bayani sa mga Breton, ay halos katulad ng kanyang mga kasamang
banal na hari sa isla na sina Custennin at Æþelræd, sa diwa na tinalikdan
niya ang kanyang pagiging hari, ipinasa ang korona sa kanyang anak na si Alan
Hir (o «ang Dakila») at naging isang monghe.

 

Nang
umupo siya sa trono, ginawa niya ito nang may malaking pag-aatubili, na
walang pagnanais para sa kapangyarihan o makamundong pamamahala. Gayunpaman,
ginampanan niya ang lahat ng kanyang tungkulin nang buong husay. Kumuha siya ng
isang babae na nagngangalang Morwen, at magkasama silang nagkaroon ng tatlong
anak na lalaki: sina Juzeg, Winog, at Alan. Siya ay hindi matalo sa labanan at
namuno nang may katarungan at walang kinikilingan. Sinasabi tungkol sa kanya
na :

Ang
takot sa kanyang pangalan lamang ay sapat na upang ilayo ang masama sa
karahasan, sapagkat ang Diyos, na patuloy na nagbabantay sa kanya, ang
gumawa sa kanya na matapang at makapangyarihan sa labanan; nangyari nang higit
sa isang beses na sa tulong ng Makapangyarihan sa lahat, mapagtatakasan niya
ang buong hukbo ng kaaway sa pamamagitan lamang ng lakas ng kanyang bisig na
may armas.

 

Si
Judicaël ay isa ring bukas-palad na tagasuporta ng Simbahan ng Brittany.
Nagtayo siya ng isang monasteryo sa Paimpont sa kagubatan ng Brocéliande noong
suot pa niya ang korona. Hindi ito ang parehong monasteryo ni Santo Mewan,
ngunit malapit ito, upang mas makahingi ng payo si Judicaël sa kanyang kaibigang
abad.

 

Matapos
pamunuan ang kanyang kaharian at tiyakin ang kapayapaan nito, bumaba si Judicaël
sa kanyang trono, at iniwan ito sa kanyang anak na si Alan Hir. Sa pagnanais ng
mapagnilay-nilay na buhay, siya ay nagpatonsura at pumasok sa kumbento bilang
isang simpleng monghe sa Abadia ng Saint-Jean, monasteryo ni Santo Mewan
malapit sa Rennes, at doon ginugol ang natitirang bahagi ng kanyang mga araw.
Siya ay namayapa sa Panginoon noong ika-17
ng Disyembre 658 at inilibing, ayon sa kanyang sariling kagustuhan, sa tabi ni
Santo Mewan.